Steal and improve

In Maak Magazine stond een advertentie met daarin een DIY voor een harmonicamapje.
Het werd gemaakt van een vouwblaadje.
Ik was bezig met een snailmail waarin ik zo'n mapje wilde meesturen.
Maar dan groter en steviger.
Dus paste ik het idee wat aan.

Nodig:
-3 (of meer) A4 vellen papier of vierkante vellen van 20 cm of groter
-1 dikker A4-vel of vierkant voor de buitenkant
-liniaal
-touw
-naald
-lijm (Pritt)
-schaar of snijmesje

Meet op de A4-vellen 21 cm af en knip of snij ze vierkant.
Vouw de vellen in drieën waarbij je een overlap aanhoudt van ongeveer 2 cm.

Zorg er in ieder geval voor dat bij elk vel de overlap hetzelfde is.
Als je eenzijdig dessinpapier voor de binnenkant gebruikt, zoals ik, kun je kiezen of je het dessin in de zakjes of aan de buitenkant wilt hebben. Ik koos voor de binnenkant.
Lijm de gevouwen vellen op de overlap dicht en vouw ze dubbel.

Pas de vellen in elkaar zoals jij leuk vindt.

Niet of naai de zakjes aan de onderkant in het midden aan elkaar.
Wat mij betreft is naaien makkelijker, vanwege de dikte, en mooier.

Plak nu de zakjes op de naden aan elkaar vast en knip de randen eventueel bij zodat ze mooi gelijk zijn.

En klaar.
Nu al.
Hou ik van.

Je kunt de buitenkant natuurlijk nog helemaal "customizen".
Wat ga jij er in doen?

Projecten

Ik ben er achter gekomen dat ik een project-addict ben.
Ik vind mijn leven "saai" als ik niet minstens 1 groter project heb.
Een project waar nog vaart in zit of moet komen wel te verstaan.
ELS is in rustig vaarwater en ik werd onrustig.
Niet omdat ik niks kan verzinnen om te doen.
Integendeel...
Het blijkt dat ik juist ook projecten nodig heb om mijn aandacht te kanaliseren.
Je kunt simpelweg niet alles doen wat je tegenwoordig allemaal tegenkomt.
Op Pinterest, in leuke bladen, blogs etc.
Als ik geen project heb dan jeukt en trekt er te veel.
Waardoor ik altijd onrustig ben.
Ik besloot dat ik dus weer moest kiezen.
Omdat ik ook vond dat ik te veel achter mijn laptop zit werden het twee buitenprojecten.
1. Ik ben weer begonnen met hardlopen.
Dit plaatje maakte ik afgelopen zaterdag toen ik al hijgend mijn laatste minuut mocht wandelen van Evy.

Lekker hoor.
Andere keer meer hier over.
2. Ik ga nu eindelijk onze tuin bij de Vlietlanden eens koesteren.
Dat is eufemistisch voor heel hard werken om er nog iets van te maken na twee jaar verwaarlozing (lees kind gekregen).
Daar zitten ook hele leuke kanten aan.
Vandaag sloopte ik een armoedig hek.
Wie wel eens heeft gesloopt kent de helende werking ervan.
En gisteren maakte ik de grote lap retro-gordijnstof die ik via Marktplaats kocht op maat voor twee gordijnen in ons tuinhuisje.
Geheel geen prioriteit.
Maar het  moet wel leuk blijven natuurlijk.

Onder het mom van less is more ben ik voorlopig dus weer gekanaliseerd druk.

Nr.2 (printable)

Nr. 2 in de Ooompf serie.
De ondergrond is handmatig ingedoodled (les 3 van Lisa Congdon).
Je kunt hem hier downloaden (free for personal use).

Mopjes

Serieus.
Ik maakte de lekkerste koekjes ooit.
Dat heb ik al vaker gedacht.
Maar nu is het echt zo.
Zo smaakvol.
Kardemom.

 

Mmmmmm.
Zo zácht.
Mijn koekjes zijn nooit echt zacht zodra ze zijn afgekoeld.
Deze wel.
Als fluweel.
Het recept kwam uit het Volkskrantmagazine van afgelopen weekend en is van Yvette van Boven.
Er stonden geen foto's bij.
Normaal vaak een afknapper.
Maar ik viel dus voor de naam.
Kardemommopjes.
En voor "smelten in je mond".
Dat doen ze écht.

*Dit heb je nodig:
200 gram bloem
60 gram maïzena
1/4 tl zout
50 gram poedersuiker
225 gram boter op kamertemperatuur
merg uit 1 vanillestokje
zaadjes van ongeveer 8 kardemompeulen, fijngemalen in een vijzel

(Ha, als ik het merg uit zo'n stokje schraap dan voel ik me altijd heel erg profi.)

*Zo gaat het:
-Bloem, maïzena en zout boven een mengkom zeven en even apart zetten.
-Met elektrische mixer boter met poedersuiker luchtig en romig kloppen in ruime mengkom. Dat duurt een minuut of drie. Niet eerder stoppen hè, dit is natuurlijk onderdeel van het succes.
-Kardemom en vanille toevoegen.
-Met spatel bloemmengsel erdoor scheppen tot het net een geheel wordt. Lukt het niet met de spatel dan heel even met, koude, handen snel (en zo min mogelijk) kneden.
-Pak het in met vershoudfolie en leg het een uur in de koelkast.
-Heteluchtoven voorverwarmen op 175 graden.
-Als je een meloenbolletjesschepje (galgje) hebt dan kun je hier bolletjes mee op je met bakpapier beklede bakplaat leggen. Anders pak je net als ik steeds een stukje deeg en draai/kneed daar snel een soort bolletje van. Weer: zo min mogelijk kneden. De bolletjes iets uitdrukken op de bakplaat.
-12 tot 14 minuten bakken, tot de randen net mooi bruin gaan kleuren.
-Even laten afkoelen en dan overleggen op een rooster.
-Als ze helemaal zijn afgekoeld en je hebt ze nog niet allemaal opgegeten dan kun je ze nog zeker 2 weken bewaren in een luchtdichte doos of pot. Maar dat laatste is zinloze informatie want dan zijn echt allang op.

Het water loopt me alweer in de mond als ik naar deze foto's kijken.
Serieus.

Ooompf

Ik ben al een tijdje geabonneerd op de Ooompf-foto's van Unsplash.
Elke 10 dagen krijg ik 10 prachtige hi-resolution foto's in mijn mail.
Om mee te doen wat ik wil.
Heel cool.
Ik heb ook nog een hele, grote, berg quotes liggen.
Het lijkt me leuk er af en toe een combinatie mee te maken.
Vandaag de eerste.

 Je kunt hem hier downloaden.

Knock on wood

Ik werd geïnspireerd door een tutorial op CreativeBug.com.
Iets met bijenwas.
Dat had ik niet.
En het smelten en föhnen wat er bij kwam kijken leek me ook zoveel gedoe.
Dus ik probeerde op goed geluk een variant uit.
Een fotocollage op hout als cadeautje voor vrienden na een gezamenlijke vakantie.

Hoeft niet echt verder uitgeschreven te worden toch?
Op maat printen/knippen & steeds laagjes Modpodge.
Als laatste met verf details accentueren/toevoegen.
Met een laserprint werkt het wel het beste.

Watje

Iedereen had er over.
Ik ook!
Het was zulk lekker weer afgelopen week.
Het leven veranderde gelijk.
Heerlijk lang in de grote zandbak op het pleintje.
Little mister Moose blij.
Ik blij.

 

Man wat vond ik het koud de dag na de warme dagen.
Maar ja de zandbak was ontdekt.
Dan maar met sjaal.

Brrr.
Ik hield het na 14 minuten voor gezien.
Dat werd een klassiek geval van kicking and screaming.
Zijn woedende blik bevatte ook een desillusie.
Mijn moeder is een watje.

In memoriam

Het viel me zwaar.
Maar echt veel keus had ik niet.
Toen mister Moose vroeg of ik je al de hele dag had aangehad...?
En bleek dat er een giga scheur in je zat.
Midden over mijn bevallige achterwerk.
...
Het is dus zo ver.
We moeten afscheid nemen van elkaar.

Wat heb ik je veel aangehad!
Soms, ssst, wel vier dagen achter elkaar.
Dankjewel dat je de eerste broek was die weer echt een beetje goed zat na mijn tweede zwangerschap.
En waar mijn favoriete gympen zo leuk bij stonden.
Sorry voor het occasional windje...
Wat deden we leuke dingen samen.
Ik zal je missen.
Gelukkig is de pijn al wat verzacht.
Toen ik heel volwassen heel wilde checken wat er nou precies nog aan broeken in de kast lag.
Voordat ik iets ging kopen wat ik eigenlijk al een soort van had.
Ik bleek namelijk 26, ..., broeken in de kast te hebben liggen.
Op de paar na die ik naast jou af en toe droeg heb ik ze, jaja, allemaal gepast.
Score:
7 te klein.
Boehoehoe.
Ik bewaar ze nog.
Niks mis met positief denken.
2 te groot.
Haha gewoon bewaren ter herinnering aan dat het altijd erger kan.
1 kapot.
Weg ermee.
En jawel, 12 broeken die pasten en vandaag zo aankonden.
Je was zo fijn, ik was ze bijna vergeten.
Maar nu lijkt het net alsof ik weer een nieuwe garderobe heb.
Wat een mooi afscheidskadootje.

Blanco

Ik vind het zo verrassend.
Soms ontdek ik ineens een hele wereld.
Waar ik een minuut eerder werkelijk waar nog nooit van had gehoord.
Zo ook pas die van de ATC's.
Ik leerde er over op CreativeBug.com waar ik mijn lijntekencursus doe.
Nou hoop ik eigenlijk dat heel veel van jullie ook geen idee hebben wat ATC's zijn.
Dan heb jij namelijk bij deze ook een nieuwe wereld ontdekt. (En ben ik niet raar.)
Die van de Artist Trading Cards.
ATC's zijn kaartjes van 2,5 bij 3,5 inch groot (64 x 89 mm).
Je kunt ze op allerlei mogelijke manieren bewerken.
Tekenen, beplakken (met masking tape bijvoorbeeld), verven, stempelen etc.
Zo ontstaan er kleine kunstwerkjes.
Achterop signeer je het kaartje inclusief datum en eventueel een titel.
Iedereen kan het.
Google het en je vindt een heel universum van ATC's en mensen die deze ATC's maken en ruilen.
Het ontstaan ervan vind ik zelf heel charmant.
De Zwitserse kunstenaar M. Vänçi Stirnemann vond het maken van een catalogus te duur.
Daarom maakte hij in 1997 1200 kaartjes met de hand om zijn kunstwerken te promoten.
Iedereen die naar zijn expositie kwam kreeg er een met als enige voorwaarde dat ze er ook een moesten teruggeven.
Nu schijnen mensen over de hele wereld te ruilen.
Na deze ontdekking begon het gelijk te jeuken.
Het leek mij een erg lekkere manier om even creatief bezig te zijn met snel resultaat.
De kaartjes zijn immers klein maar wel met ontelbare mogelijkheden.
Ik maakte mijn eerste.
Begon blanco.

Snuffelde wat rond in het atelier.
Koos een poesieplaatje.
En liet dit ontstaan.
Want zo gaat dat, het ontstaat.
En dat is nou juist het lekkere.

Geen hoogstaand kunstwerk.
Maar wel een superlekker hoofd leegmakertje.
Die ik nog kan ruilen blijkbaar ook, yeah.
Maak jij wel eens ATC's...?

P.S. De envelop met de bloemen wil ik opsturen naar Annette. Wil je mij je adres mailen?

Nomnomnom

Ik ben een sucker voor Aziatisch eten.
Ik kook vaak Thai, Indonesisch, soms Vietnamees.
Regelmatig met vrienden waarbij dan iedereen een deel van de gerechten maakt.
Vandaag hadden we maar 1 gast maar kookten we toch een tafel vol.
Just because we can.
Alles smaakte heerlijk.
Maar favoriet waren de maiskoekjes.
Ook bij little miss en little mister Moose.
Nomnomnom.
Heel lekker & heel makkelijk.

*Nodig:
blik mais (300 gr.)
1 eetlepel rode currypasta
1 theelepel ketoembar (koriander)
3 eetlepels in dunne ringetjes gesneden lenteui
2 eetlepels kokosmelk
1 ei
5 eetlepels ketanmeel (eventueel te vervangen door (spelt)bloem)
2 gehakte sjaotjes
1 eetlepel vissaus
eventueel een gehakte rode peper (zonder zaadjes)
zonnebloem- of arachideolie

*Bereiden:
Meng alle ingrediënten goed door elkaar tot een plakkerige mengsel.
Voeg eventueel nog wat meel toe als het geheel te dun is.
Verhit in een koekenpan de bodem met een laag olie.
Schep voorzichtig steeds een eetlepel van het mengsel in de pan en bak aan beide kanten goudbruin.
Laat uitlekken op keukenpapier.
Serveer eventueel met sweet chillisaus.

Ze zijn zowel koud als warm lekker.
Enjoy!

A doodle a day... (give away)

Ik heb zo de smaak te pakken.
Het is heel ontspannend.
Simpel.
Vrolijk.
Verslávend.
Ik maakte gisteren deze envelop (kan A4-formaat in).

Mét de unieke snailmailzegel die we bij Everybody Loves Snailmail gebruiken.

Ik wil hem graag weggeven.
Wil jij er post in versturen?
Laat dan een berichtje achter met daarin naar wie en waarom.
Dan kies ik over ongeveer een week een, jawel, Winnaar.

Back to school (printable)

Whoohoo.
Ik heb gisteravond les gehad.
In mijn eigen woonkamer.
Van Lisa Congdon.
Zij maakt echt mooie dingen.
Ik heb me ingeschreven voor een vier-weekse cursus via CreativeBug.com.
Ik vond het echt zo gaaf.
De les duurde een uur en ik vond het heel fijn dat ik steeds even kon stoppen en ook terugkijken.
Het was helemaal niet moeilijk.
Dit was de eerste tekening die ik maakte:

Ik heb echt een geweldige avond gehad en verheug me nu al op volgende week.
Ik ben het trouwens pas net aan het ontdekken maar volgens mij staan er echt enorm veel hele gave tutorials en DIY-ideeën op CreativeBug.com.
Je moet je wel inschrijven voor deze cursus en je hebt dan gelijk een abonnement (9,95 per maand).
Dat vond ik jammer maar je kunt het elk moment weer opzeggen.
Als je ze leuk vindt kun je onderstaande twee tekeningen/kleurplaten downloaden (for personal use).

Download hier.

Download hier.

p.s. Ik kwam bij CreativeBug en de cursus van Lisa Congdon door Monique van Vlinspiratie, zij laat vaak leuke en mooie dingen zien op haar blog.

Echte Liefde

Mr. Moose is regelmatig op reis voor zijn werk.
Da's vaak stomvervelend.
Maar je raakt er ook aan gewend.
Hij neemt meestal een cadeautje mee.
Da's natuurlijk leuk.
Maar voor mister Moose niet altijd makkelijk.
Ik vind nogal aparte dingen leuk.
Vindt hij.
Tot nu toe zat er een licht stijgende lijn in.
Qua schot in de roos zeg maar.
In het begin kwam hij thuis met dingen als een nagelvijl.
Ik heb in mijn leven nog nooit mijn nagels gevijld.
Maar deze keer!
Een tweedehands blikje!

So nice...
En dan ook nog:

Voor little miss Moose een handgemaakte madeliefjes-ketting/ceintuur!

Da's toch Echte Liefde.

Home Sweet Home

Pas had ik een dag zonder kinderen.
En werd ik ook niet bij mijn werk bij Visio verwacht.
Jihaaaaa.
Deze dagen komen heel af en toe voor.
Ze maken van mij een blijer mens en jawel, leukere moeder en Mrs. Moose.
Op zulke dagen ga ik altijd als een soort minitornado aan de slag met van alles en nog wat.
Om deze luxe voor mezelf te rechtvaardigen moeten er ook altijd wat huishoudelijke dingen gedaan worden.
O.k. en omdat ik daar niet zo goed in ben en het dus gewoon nodig is.
Maar na zo'n Franse slag-excercitie maakte ik o.a. een boekje met een handgeborduurde kaft af.
En maakte ik eindelijk prototypes van de huisjes die ik al een hele tijd wilde maken.
Er moet nog het een en ander bijgeschaafd worden.
Ha leuke woordspeling.
Maar het is een leuk begin.

Onderstaande twee gaf ik aan een collega/vriendin waar onlangs bij was ingebroken.
Hopende dat haar Home nu weer een Sweet Home is en blijft.