Appel & Poes

En als ik dan nu toch begonnen ben gelijk nog maar een berichtje.
Want dit is de laatste.

We hadden ook deze herfst weer appels geplukt. Uit andersmans tuin.
Dus die gingen in moes, hoofdgerechten en taart. Want die laatste bakte ik ook vandaag.
Voor nog meer feestvreugde. En omdat little mister Moose koken zo leuk vind.

Poes keek en ruikte eraan maar bleef even stoïcijns als altijd. Toen heb ik gelijk maar een stukje geproefd. Het feest was compleet.
Ik zal Poes, waar ik onder de schooluren van little miss Moose vaak op moet passen, gelijk maar even voorstellen. Want ik dacht, als er nou ooit iemand wel mijn blog gaat lezen, dan willen ze vast toch ook weten hoe dat nou zit bij die travellende Moose(s).
Nou.
Ik ben er dus. En naast de al genoemden is er ook een mister Moose.
En Poes heeft vriendjes. Mus en Mees. Maar zij is de rustigste.

p.s. Ik ben niet trouwens niet op reis. Niet fysiek dan. Voor de rest ben je altijd onderweg toch? Een andere keer meer over de naam van deze (of is het nou dit?) blog.