Teuge

Zoals ik gisteren al schreef maakte ik voor het eerst snailmail via Tante Jannie's Postkamer.
Ik had een adres gekregen van iemand uit Teuge.
Daar had ik nog nooit van gehoord.
Maar dat maakte natuurlijk niet uit.
Wat wel uitmaakte was dat ik merkte dat ik geïntimideerd was.
Nadat ik het adres & profiel had gekregen ging ik kijken op haar Pinterest.
(Die had ze in haar profiel gezet. Dus ik was niet aan het gluren ofzo.)
Da's leuk, zo krijg je echt wel een beeld van iemands smaak.
Maar toen ging ik weer eens kijken naar produkten van andere snailmailers.
En toen.
Deed ik Niks meer.
Want wat een creaties allemaal.
Hier bij Everybody Loves Snailmail heb je beperkt de tijd om iets te maken dus hele pakketten worden het nooit. Alhoewel sommigen ver komen.
Nu lag alles open.
Ik had gewoon faalangst.
Ik verzamelde wel langzamerhand wat spulletjes en ideetjes.

Maar ik ging maar niet aan de slag.
Tot ik tegen mezelf zei "ja maar hé, het moet wel leuk blijven".
Niet hardop. Maar wel luid.
Ik begon met de brief. Daar ging het tenslotte allemaal echt om. Zegt Tante Jannie ook.
En toen kwam ik vanzelf in die lekkere ik-maak-dingen-die-er-eerst-nog-niet-waren flow.
Ik maakte, probeerde, creëerde, veranderde & bedacht.
Van alles viel af en veel kwam er bij.
Tot het Genoeg was.
Want je kunt inderdaad eindeloos doorgaan.
Maar Goed is Goed genoeg. Jawel.
Het werd dit.
Een herfstig pakketje.

Zie daar, het vosje, eh de vosjes.
Er zit een recept bij voor pompoencurry (inclusief limoenblaadjes), bladerconfetti, vosvouwinstructie, een vel mooi hertenpapier, een tekstje over de seizoenen en nog meer.
Ik maakte ook een mini-noteboekje. Gewoon voor de leuk.
Met een omslagje van zo'n verfsample uit de bouwmarkt. (Sorry lokale GAMMA, ik heb er best een aantal meegenomen dit weekend. Ze hebben ook van die leuke namen gekregen.)

Ik keek er nog eens naar.
Het was erg leuk gebleven.
Hop, in de envelop.

Was een mooi lesje.